Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, son zamanlarda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için yayınlanan ICO , minimalist tasarımı ve uyandırıcı, sözsüz hikaye anlatımı ile ünlü kült statüsüne hızla ulaştı.

Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak koruyarak - hakim oyun kurallarından radikal bir ayrılış olarak vurguladı. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı," diye belirtti Taro, "inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Başka bir karakterin liderlik etmesinin bu basit eylemi, çığır açan, zorlu oyuncu etkileşimi kavramları olduğunu vurguladı.

O zaman, başarılı oyun tasarımı genellikle basit görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi - bloklu küpleri düşünün. Ancak ICO , bu eğilime meydan okuyarak, tamamen mekanik inovasyon üzerindeki duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının rollerini sadece süslemeler olarak aşabileceğini ve genel deneyimin ayrılmaz bir parçası haline gelebileceğini gösteriyor.

ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini önemli ölçüde değiştirerek kredilendirdi. Oyunun ince etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğine övgüde bulundu.

ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili başlığa atıfta bulundu: Toby Fox'un Undertale ve Playdead's Limbo . Bu oyunlar, benzer şekilde interaktif hikaye anlatımının sınırlarını zorladığını ve video oyunlarının derin duygusal ve entelektüel katılım kapasitesini kanıtladığını savundu.

Yoko Taro'nun çalışmalarının hayranları için, bu oyunlara olan takdir, kendi projelerinin yaratıcı kuyuları hakkında değerli bilgiler sunuyor. Ayrıca, video oyunlarının devam eden evriminin güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak altını çiziyor.