ศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปได้ตัดสินว่าผู้บริโภคสามารถขายเกมและซอฟต์แวร์ดาวน์โหลดได้อย่างถูกกฎหมายแม้ว่าข้อตกลงสิทธิ์การใช้งานผู้ใช้ปลายทาง (EULA) ห้ามมิให้มี มาเจาะลึกลงไปในรายละเอียด

การคว่ำบาตรศาลของสหภาพยุโรปขายคืนเกมที่ดาวน์โหลดได้

ความอ่อนเพลียของลิขสิทธิ์และความหมายของมัน

คำตัดสินของศาลยุติธรรมในยุโรปเกิดจากข้อพิพาททางกฎหมายระหว่างผู้ใช้และออราเคิลในที่สุดก็สร้างหลักการของการหมดสิทธิในการจัดจำหน่าย ซึ่งหมายความว่าเมื่อผู้ถือลิขสิทธิ์ขายสำเนาที่ให้การใช้งานไม่ จำกัด สิทธิ์ในการแจกจ่ายสำเนาเฉพาะนั้นหมดลงทำให้สามารถขายต่อได้ การพิจารณาคดีนี้ส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคในทุกประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปซึ่งส่งผลกระทบต่อเกมดิจิทัลที่ซื้อบนแพลตฟอร์มเช่น Steam, GOG และ Epic Games ผู้ซื้อดั้งเดิมได้รับสิทธิ์ในการขายใบอนุญาตทำให้ผู้ซื้อรายใหม่สามารถดาวน์โหลดเกมได้ การตัดสินใจของศาลระบุอย่างชัดเจน: "ข้อตกลงใบอนุญาตอนุญาตให้ลูกค้ามีสิทธิ์ใช้สำเนานั้นเป็นระยะเวลาไม่ จำกัด ที่ Rightholder ขายสำเนาให้กับลูกค้าและทำให้การแจกจ่ายพิเศษของเขาหมดไป ... ดังนั้นแม้ว่าข้อตกลงใบอนุญาตจะห้ามการโอนเพิ่มเติม

ในทางปฏิบัตินี้อาจเกี่ยวข้องกับผู้ซื้อดั้งเดิมที่โอนรหัสใบอนุญาตสูญเสียการเข้าถึงตัวเองเมื่อขายต่อ อย่างไรก็ตามการขาดระบบขายคืนที่เป็นทางการทำให้เกิดความซับซ้อนและคำถามที่ยังไม่ได้ตอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการถ่ายโอนการลงทะเบียน ตัวอย่างเช่นสำเนาทางกายภาพยังคงลงทะเบียนกับบัญชีเจ้าของเดิม

(1) "หลักการของการอ่อนเพลียลิขสิทธิ์คือขีด จำกัด ของสิทธิทั่วไปของเจ้าของลิขสิทธิ์ในการควบคุมการกระจายงานของพวกเขาเมื่อมีการขายสำเนางานได้รับการขายโดยได้รับความยินยอมจากผู้ถือลิขสิทธิ์ (ผ่าน Lexology.com)

ผู้ค้าปลีกสูญเสียการเข้าถึงเมื่อขายต่อ

ในขณะที่การพิจารณาคดีแทนที่ข้อที่ไม่สามารถถ่ายโอนได้ในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปข้อ จำกัด ที่สำคัญคือผู้ขายที่ถูกปรับให้เข้าถึงเกมเมื่อขายต่อ ศาลของสหภาพยุโรปชี้แจง: "ผู้ซื้อดั้งเดิมของสำเนาที่จับต้องได้หรือจับต้องไม่ได้ของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งสิทธิในการแจกจ่ายของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงจะต้องทำให้สำเนาดาวน์โหลดลงบนคอมพิวเตอร์ของเขาเองในเวลาที่ขายต่อไป

การทำซ้ำที่ได้รับอนุญาตสำหรับการใช้งานโปรแกรม

ศาลแยกแยะระหว่างการกระจายและสิทธิในการทำซ้ำ ในขณะที่สิทธิ์ในการจัดจำหน่ายหมดลงเมื่อมีการขายครั้งแรกสิทธิในการทำซ้ำจะยังคงอยู่ แต่สำหรับผู้ซื้อที่ถูกกฎหมาย สิ่งนี้ช่วยให้การดาวน์โหลดและติดตั้งโปรแกรมโดยเจ้าของใหม่ "ในบริบทนี้คำตอบของศาลคือผู้ซื้อสำเนาที่ตามมาซึ่งสิทธิในการแจกจ่ายของผู้ถือลิขสิทธิ์นั้นหมดไปถือว่าเป็นผู้ซื้อที่ชอบด้วยกฎหมายดังนั้นเขาจึงสามารถดาวน์โหลดลงในคอมพิวเตอร์ของเขาได้ (ผ่านกฎหมายลิขสิทธิ์ของสหภาพยุโรป: คำอธิบาย (ข้อคิดเห็นของเอลก้าในชุดกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา) ฉบับที่ 2)

สำเนาสำรองยังคงไม่สามารถขายได้

ที่สำคัญศาลระบุว่าสำเนาสำรองไม่สามารถขายต่อได้ ตามที่ระบุไว้โดยศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป (CJEU) ในกรณีระหว่าง Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. Microsoft Corp: "ผู้ซื้อโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ถูกกฎหมายไม่สามารถขายสำเนาสำรองของโปรแกรมได้"