ในฉากเปิดตัวของนักบิน Twin Peaks เราได้รับการแนะนำให้รู้จักกับกิจวัตรประจำวันของชีวิตในโรงเรียนมัธยม: นักเรียนแอบบุหรี่อีกคนหนึ่งถูกเรียกตัวไปที่สำนักงานใหญ่และครูเข้าร่วม ความเงียบสงบแตกสลายเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาในห้องเรียนและกระซิบกับครูตามด้วยเสียงกรีดร้องดังก้องผ่านห้องโถง ข้างนอกนักเรียนคนหนึ่งพุ่งข้ามลานและครูพยายามดิ้นรนเพื่อกลั้นน้ำตา จากนั้นกล้องจะมุ่งเน้นไปที่ที่นั่งว่างซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการขาดหายไปเนื่องจากเพื่อนร่วมชั้นสองคนแลกเปลี่ยนความรู้อย่างรวดเร็วโดยตระหนักว่าลอร่าพาลเมอร์เพื่อนของพวกเขาตายไปแล้ว ช่วงเวลานี้สรุปสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของ David Lynch ซึ่งอยู่ใต้พื้นผิวของชีวิตประจำวันเพื่อเปิดเผยสิ่งที่ไม่มั่นคง

การใส่ใจในรายละเอียดอย่างพิถีพิถันของ Lynch มักจะเปิดเผยความเป็นจริงที่น่าสงสัยที่ซุ่มซ่อนอยู่ใต้ซุ้มของสภาวะปกติ ฉากจาก Twin Peaks เป็นตัวอย่างนี้ทำให้เกิดเสียงสำหรับการสำรวจใจความในอาชีพของเขา ถึงกระนั้นมันก็เป็นเพียงหนึ่งในช่วงเวลาที่โดดเด่นมากมายที่แฟน ๆ ของ Lynch ยึดมั่นในแต่ละแง่มุมต่าง ๆ ของผลงานอันกว้างใหญ่ของเขาซึ่งครอบคลุมกว่าสี่ทศวรรษในภาพยนตร์โทรทัศน์และศิลปะ คำว่า "Lynchian" มีความหมายเหมือนกันกับคุณภาพที่ไม่มั่นคงและเหมือนฝันซึ่งทำให้สถานะของ Lynch เป็นผู้สร้างภาพยนตร์ในตำนาน

คำว่า "Lynchian" เข้าร่วมกลุ่มคำคุณศัพท์ที่ได้มาจากศิลปินเช่น "Kafkaesque" ซึ่งรวบรวมความรู้สึกที่กว้างขึ้นและเป็นสากลมากขึ้น การอุทธรณ์ของ Lynch นั้นไม่เหมือนใครสำหรับแฟน ๆ แต่ละคนทำให้เขาสูญเสียความสูญเสียอย่างลึกซึ้งสำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องกับวิสัยทัศน์เอกพจน์ของเขา อิทธิพลของเขาก้าวข้ามเทคนิคหรือธีมเฉพาะรวมถึงคุณภาพที่กว้างขึ้นและเข้าใจยากมากขึ้น

การดู Eraserhead เป็นพิธีกรรมของผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์ที่ชื่นชอบภาพยนตร์ประเพณีที่ดำเนินต่อไปตลอดหลายชั่วอายุคน ยกตัวอย่างเช่นลูกชายวัยรุ่นของสกอตต์และแฟนสาวของเขาเริ่มต้นการเดินทางของพวกเขาเข้าสู่โลกของ Lynch, binging twin peaks และไปถึงยุค Windom Earle ของซีซั่นที่ 2 คุณภาพงานของ Lynch ที่ไม่มีกาลเวลามักจะอธิบายว่าแปลก ๆ ฉากหลัง Dystopian

Twin Peaks: การกลับมา ท้าทายแนวโน้มที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดถึงของเวลาทำให้ผู้ชมสับสนโดยการปฏิเสธที่จะกลับมาอีกครั้งตัวละครหลักของซีรีส์ดั้งเดิมในแบบธรรมดา ตัวเลือกนี้เป็น Lynchian ที่เป็นแก่นสาร แม้เมื่อลินช์ยึดมั่นในกฎของฮอลลีวูดเช่นเดียวกับ Dune วิสัยทัศน์ที่โดดเด่นของเขาก็ผ่านไป แม้จะมีการผลิตที่มีปัญหา แต่ Dune ก็ยังคงเป็นภาพยนตร์ David Lynch ที่เต็มไปด้วยภาพที่แปลกประหลาดเช่นเครื่องรีดนมแมว/หนู สำหรับการดำน้ำลึกลงไปในการสร้าง Dune ลองดูหนังสือของ Max Evry ซึ่ง เป็นผลงานชิ้นเอกใน Disarray

ภาพยนตร์ของ Lynch เช่น The Elephant Man แสดงความงามในภาพที่ไม่มั่นคงของพวกเขาผสมผสานความพิถีพิถันกับการสัมผัส ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งอยู่ในช่วงเวลาที่ Sideshow Freaks เป็นเรื่องจริงบอกเล่าเรื่องราวที่เจ็บปวดของ John Merrick โดยรวมการผสมผสานของ Lynchian ของการรบกวนและมนุษยธรรม

การพยายามจัดหมวดหมู่ผลงานของ Lynch ในประเภทดั้งเดิมนั้นไร้ประโยชน์ แต่ภาพยนตร์ของเขาเป็นที่รู้จักในทันที ความสามารถของเขาในการสานอารมณ์ขันที่มืดมนความเหนือจริงและคุณภาพเหมือนความฝันในเรื่องเล่าของเขานั้นไม่มีใครเทียบได้ Blue Velvet เป็นตัวอย่างของสิ่งนี้เปลี่ยนจากการตั้งค่า Norman Rockwell-esque ไปสู่โลกแห่งความมืดมนซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความหลงใหลของ Lynch กับชั้นใต้พื้นผิวของสังคม

อิทธิพลของ Lynch ครอบคลุมเกินกว่าภาพยนตร์ของเขาสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นใหม่ ภาพยนตร์อย่าง Jane Schoenbrun ของ I Saw the TV Glow ซึ่งดึงมาจาก Twin Peaks แสดงผลกระทบที่ยั่งยืนของ Surrealism Lynchian ผู้กำกับอย่าง Yorgos Lanthimos, Robert Eggers, Ari Aster, David Robert Mitchell, Emerald Fennell, Richard Kelly, Rose Glass, Quentin Tarantino และ Denis Villeneuve ได้แสดงความเคารพต่อสไตล์ของ Lynch

David Lynch อาจไม่ใช่ผู้สร้างภาพยนตร์ที่ชื่นชอบของทุกคน แต่การมีส่วนร่วมของเขาในโรงภาพยนตร์นับเป็นจุดสิ้นสุดของยุค มรดกของเขาอยู่ในอิทธิพลที่เขายังคงออกแรงผู้สร้างภาพยนตร์ทุกวันนี้และในอนาคตกระตุ้นให้เรามองใต้พื้นผิวสำหรับองค์ประกอบ "Lynchian" ที่อยู่ที่นั่น