Op het eerste gezicht kan Atomfall herinneringen oproepen aan *Fallout *, misschien zelfs een Britse aflevering in de iconische post-apocalyptische serie. Het is een first-person, post-nucleaire game (de naam is een behoorlijk grote hint!), Met een alternatieve geschiedenisinstelling die doet denken aan Fallout's eigen unieke wereldbouw. Rebellion's art director, Ryan Greene, erkent de onvermijdelijke vergelijkingen. Het team verwachtte dat de Fallout -vergelijkingen vanaf het moment dat Atomfall werd onthuld.

"We wisten het," vertelde Greene aan IGN, "dat met elk overlevingsspel dat zich afspeelt in een post-apocalyptische wereld, Fallout onmiddellijk in me zou komen. En die jongens zijn ongelooflijk bekwaam in wat ze doen. We respecteren dat. "

"Zodra je het speelt, zul je je snel realiseren dat het een volledig unieke ervaring is", legt hij uit. En belangrijker is dat rebellie niet Bethesda is. Deze onafhankelijke Britse studio, bekend van de * Sniper Elite * -franchise, heeft een ambitieuze titel gecreëerd, hoewel niet op de schaal van een * Elder Scrolls * of * Fallout * Game.

"We zijn versie 1.0 van een succesvolle franchise," vervolgt Greene. "Vergeleken met die reuzen is vleiend en het spreekt tot het talent van hun teams."

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Greene schat dat een gemiddelde playthrough -klokken in ongeveer 25 uur, hoewel completisten dat gemakkelijk kunnen verlengen. Voor een voorproefje van de gameplay, bekijk IGN's recente praktische preview waar Simon Cardy, laten we zeggen, een nogal ... agressieve aanpak gevolgd.

Het blijkt dat een kill-iedere playthrough volledig levensvatbaar is. "Je kunt iedereen elimineren," bevestigt Greene. “Het spel past zich aan. Hoewel sommige uiteinden misschien worden vergrendeld door sleutelpersonen te doden, bestaan ​​er meerdere paden om verschillende conclusies te trekken. ”

Atomfall wijkt af van traditionele RPG Quest -structuren. In plaats van een lineaire hoofdquest en side quests, presenteert het een "spinnenweb van onderling verbonden verhalen."

"Het afbreken van de ene draad onthult vaak een andere, die je terug leidt naar het centrale mysterie," legt Greene uit. En opmerkelijk genoeg is een volledig pacifistische playthrough mogelijk. Greene zelf is aanzienlijk vooruitgegaan zonder toevlucht te nemen tot geweld.

"Ik heb ongeveer negen uur gespeeld, waarschijnlijk bijna halverwege in een redelijk snel tempo, zonder iemand te doden", zegt hij. "Ik ben ervan overtuigd dat het volledig haalbaar is en er zijn geen verplichte moorden."