Terwijl de klok middernacht sloeg op het sprookje van Assepoester, leek het erop dat het verhaal van het Walt Disney -bedrijf in 1947 ook abrupt zou kunnen komen. Begooid door een verbluffende schulden van $ 4 miljoen uit de financiële teleurstellingen van Pinocchio, Fantasia en Bambi, verergerd door de Wereldoorlog en andere factoren, Disney was op de brink van collapse. Toch waren het de geliefde prinses Assepoester en haar iconische glazen slippers die uiteindelijk het bedrijf redden van een vroegtijdige einde aan zijn animatie -erfenis.

Vandaag, terwijl we de 75e verjaardag vieren van de brede release van Assepoester op 4 maart, hebben we het voorrecht gehad om te spreken met verschillende Disney -insiders die inspiratie blijven putten uit dit tijdloze verhaal van vodden tot rijkdom. Opmerkelijk is dat het verhaal van Assepoester parallel loopt van dat van Walt Disney zelf, en biedt niet alleen hoop aan het bedrijf, maar ook aan een wereld in het midden van de naoorlogse wederopbouw, die naar iets verlangen om nog een keer in te geloven.

Om de betekenis van Assepoester te begrijpen, moeten we Disney's eigen sprookjesmothermoment in 1937 opnieuw bezoeken met Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Het ongekende succes van de film, met de titel van de meest winstgevende film totdat de wind het in 1939 overtrof, stelde Disney in staat zijn Burbank Studio op te richten en een cursus in kaart te brengen voor meer geanimeerde speelfilms.

Het financiële landschap verschoof echter met Pinocchio uit de jaren 1940, die, ondanks zijn kritische toejuiching en twee Academy Awards, resulteerde in een verlies van $ 1 miljoen. De daaropvolgende releases van Fantasia en Bambi presteerden ook ondertast, waardoor de financiële ellende van Disney verder werd verdiept. De primaire reden voor deze tegenslagen was het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, die de Europese markten van Disney afsloot, zoals uitgelegd door Eric Goldberg, co-directeur van Pocahontas en hoofdanimator op Aladdin's Genie: "Disney's Europese markten droogden op tijdens de oorlog en de films werden daar niet getoond, dus werden niet getoond, zoals Pinocchio en Bambi deed niet zo goed."

Tijdens de oorlog verlegde Disney de focus naar het produceren van trainings- en propagandafilms voor de Amerikaanse regering, en in de jaren veertig bracht de studio "pakketfilms" uit zoals Make Mine Music, Fun and Fancy Free en Melody Time. Hoewel deze films winstgevend een samenhangend verhaal misten, zoals Goldberg opmerkte: "Deze projecten waren heel, heel goed, maar er was geen bijzonder verhalend verhaal van begin tot eind."

Pakketfilms waren compilaties van korte cartoons die een speelfilm vormden. Disney produceerde zes van dergelijke films tussen Bambi in 1942 en Assepoester in 1950, waaronder Saludos Amigos en de drie Caballeros, die het Amerikaanse Good Neighbor -beleid tegen het nazisme in Zuid -Amerika ondersteunden. Hoewel deze films de schuld van Disney hebben helpen verminderen van $ 4,2 miljoen naar $ 3 miljoen in 1947, belemmerden ze de productie van full-length geanimeerde functies.

De vastberadenheid van Walt Disney om terug te keren naar animatie wordt vastgelegd in zijn verklaring uit 1956 van Michael Barrier's "The Animated Man: A Life of Walt Disney": "Ik wilde terug in het speelveld ... maar het was een kwestie van investeringen en tijd ... Ik zei dat we verder gaan gaan, we gaan teruggaan in het bedrijfsleven, of ik zeg dat we laten luisteren of laten uitverkocht."

Geconfronteerd met de mogelijkheid om zijn aandelen te verkopen en het bedrijf te verlaten, koos Walt, naast zijn broer Roy O. Disney, ervoor om het allemaal te riskeren op een nieuwe animatiefunctie, hun eerste sinds Bambi. Deze gok had het einde voor Disney's Animation Studio kunnen spellen als het faalde.

Op dit kritieke moment waren Alice in Wonderland, Peter Pan en Assepoester allemaal in ontwikkeling, maar Assepoester werd geselecteerd als het eerste project vanwege de overeenkomsten met Sneeuwwitje. Tori Cranner, kunstcollectiesmanager bij Walt Disney Animation Research Library, benadrukte Walt's begrip van het naoorlogse tijdperk van het naoorlogse tijdperk: "Walt was erg goed in het weerspiegelen van de tijden, en ik denk dat hij herkende wat Amerika nodig had na de oorlog was hoop en vreugde ... Cinderella was de juiste keuze voor dat moment in de tijd."

Assepoester en Disney's Rags to Riches Tale

Walt Disney's connectie met Assepoester dateert uit 1922 toen hij een Assepoester-short produceerde in Laugh-O-Gram Studios. Dit vroege werk, geïnspireerd door het verhaal van Charles Perrault, weerspiegelde thema's van goed versus kwaad, ware liefde en het besef van dromen, die diep resoneren met Walt.

Ondanks het falen van Laugh-O-Gram, bleef het Assepoester-verhaal belangrijk voor Walt, met het verhaal van Rags-to-Riches waarmee hij zich identificeerde. In Disney's Assepoester: het maken van een meesterwerk beschreef Walt Assepoester als een praktische dromer: "Aan de andere kant was Assepoester hier praktischer. Ze geloofde in dromen, maar ze geloofde ook in iets aan hen te doen."

Assepoester's reis van ontberingen tot triomf gespiegelde Walt's eigen pad van bescheiden begin naar succes. Zijn poging om het Assepoester -verhaal in 1933 nieuw leven in te blazen als een dwaze Symphony Short evolueerde in een speelfilm in 1938, hoewel het meer dan een decennium duurde om tot bloei te komen vanwege de uitdagingen in oorlogstijd.

Disney's succes met Assepoester kwam voort uit zijn vermogen om de wereldwijde aantrekkingskracht van het klassieke verhaal te verbeteren. Eric Goldberg prees de aanpak van Disney: "Disney was zo goed in het nemen van deze sprookjes die al vele, vele jaren bestaan ​​en er zijn eigen draai aan te geven ... wat Disney deed, is hij deze verhalen echter universeel smakelijk en plezierig voor alle publiek."

Innovaties zoals de dierenvrienden van Assepoester en de komische, herkenbare feeënmother voegden diepte en charme toe aan het verhaal. De iconische transformatiescène, geanimeerd door Disney Legends Marc Davis en George Rowley, blijft een hoogtepunt, waarbij Tori Cranner zich verwondert over zijn kunstenaarschap: "Allereerst moet je onthouden dat elk van die schittering met de hand was getekend op elk frame en vervolgens met de hand geschilderd, die gewoon mijn geest blaast."

De toevoeging van de gebroken glazen slipper benadrukte verder het bureau en de kracht van Assepoester, zoals opgemerkt door Goldberg: "Wanneer de stiefmoeder ervoor zorgt dat de glazen slipper breken, heeft Assepoester de oplossing door de andere te presenteren die ze had vastgehouden ... het is zo'n krachtig moment en een slim verhaal ding laten zien hoe sterk en in controle ze eigenlijk is."

Assepoester ging in première in Boston op 15 februari 1950 en bereikte een brede release op 4 maart van dat jaar. Het succes was onmiddellijk, verdiende $ 7 miljoen met een budget van $ 2,2 miljoen, werd de zesde hoogste winstfilm van 1950 en ontving drie Academy Award-nominaties. Eric Goldberg dacht na over de impact ervan: "Toen Assepoester naar buiten kwam, gingen alle critici: 'Oh, dit is geweldig! Walt Disney's weer op de rails!' ... Naar Cinderella ging Disney verder met het ontwikkelen van films zoals Peter Pan, Lady in the Tramp, Sleeping Beauty, 101 Dalmatians, Jungle Book en zoveel meer, en het was allemaal dankzij Cinderella."

75 jaar later leeft Assepoester's Magic voort

Vijfenzeventig jaar later blijft de invloed van Assepoester bestaan, duidelijk in de iconische kastelen in Disney Parks en in de moderne klassiekers van de studio. Becky Bresee, hoofdanimator op Frozen 2 en Wish, benadrukte de verbinding tussen Assepoester en Elsa's transformatie in Frozen: "Assepoester's Legacy is vooral te zien in de sprankelingen en alle effecten rond de jurk van Elsa."

De bijdragen van de negen oude mannen en Mary Blair verrijkten de visuele en verhalende impact van Assepoester verder. Zoals Eric Goldberg welsprekend concludeerde: "Ik denk dat het grote ding over Assepoester hoop is ... het geeft mensen hopen dat dingen zullen lukken als je doorzettingsvermogen hebt en als je een sterk persoon bent ... is dat hoop echt kan worden gerealiseerd en dromen kunnen uitkomen, ongeacht hoe laat je leeft."