Gdy zegar uderzył o północy w bajce Kopciuszka, wydawało się, że historia Walt Disney Company może również zakończyć się w 1947 r. W 1947 r. Obciążony oszałamiającym długiem o wartości 4 milionów dolarów od finansowych rozczarowań Pinokio, Fantazji i Bambi, zaostrzonego przez II wojnę światową i innymi czynnikami, Disney był na brunosie. Jednak to ukochana księżniczka Kopciuszek i jej kultowe szklane kapcie ostatecznie uratowały firmę od przedwczesnego końca do jej animacji.

Dzisiaj, kiedy świętujemy 75. rocznicę szerokiej premiery Kopciuszka 4 marca, mieliśmy zaszczyt rozmawiać z kilkoma informatorami Disneya, którzy nadal czerpią inspirację z tej ponadczasowej opowieści o szmatach do bogactwa. Co ciekawe, historia Kopciuszka przypomina historię samego Walta Disneya, oferując nadzieję nie tylko firmę, ale także światu pośród powojennej rekonstrukcji, tęskniąc za czymś, w co można by uwierzyć w jeszcze raz.

Aby zrozumieć znaczenie Kopciuszka, musimy ponownie odwiedzić własną wróżkę Disneya w 1937 r. Z Królewną Śnieżką i siedmioma krasnoludami. Bezprecedensowy sukces filmu, utrzymujący tytuł najlepiej zarabiającego filmu, dopóki nie poszedł z wiatrem, nie przekroczył go w 1939 r., Umożliwił Disneyowi ustanowienie studia Burbank i wytyczanie kursu dla bardziej animowanych filmów fabularnych.

Jednak krajobraz finansowy zmienił się wraz z Pinokio z lat 40. XX wieku, który pomimo jego uznania krytyków i dwóch nagród Akademii spowodował stratę w wysokości 1 miliona dolarów. Kolejne wydania Fantazji i Bambi również osiągnęły gorsze wyniki, dodatkowo pogłębiając problemy finansowe Disneya. Głównym powodem tych niepowodzeń był wybuch II wojny światowej, który zamknął europejskie rynki Disneya, jak wyjaśnił Erica Goldberga, współreżyser Pocahontas i główny animator w Genie Aladdina: „Rynki europejskie Disneya wyschły podczas wojny, a filmy nie były tam pokazane, więc zobowiązani takie jak Pinocchio i Bambi.

Podczas wojny Disney skupił się na produkcji filmów szkoleniowych i propagandowych dla rządu USA, aw latach 40. XX wieku studio wydało „Pakiet Films”, takie jak Make Mine Muzyka, zabawa i fantazyjne za darmo oraz melodyjne czas. Filmy te, choć opłacalne, nie miały spójnej narracji, jak zauważył Goldberg: „Projekty te były bardzo, bardzo dobre, ale od początku do końca nie było szczególnie narracyjnej historii”.

Filmy pakietowe były kompilacjami krótkich kreskówek tworzących film fabularny. Disney wyprodukował sześć takich filmów między Bambi w 1942 r. A Kopciuszkiem w 1950 r., W tym Saludos Amigos i Three Caballeros, które wspierały amerykańską politykę sąsiadów przeciwko nazizmowi w Ameryce Południowej. Chociaż filmy te pomogły zmniejszyć dług Disneya z 4,2 miliona do 3 milionów dolarów do 1947 roku, utrudniły produkcję pełnometrażowych funkcji animowanych.

Determinacja Walta Disneya, by wrócić do animacji, została uchwycona w jego oświadczeniu z 1956 roku z „Animated Man: A Life of Walt Disney”: „Chciałem wrócić do dziedziny funkcji ... ale to była kwestia inwestycji i czasu ... Powiedziałem, że albo pójdziemy naprzód, wrócimy do biznesu, albo powiem, że Lymplidle lub Let Sprzedajmy”.

W obliczu możliwości sprzedaży swoich akcji i opuszczenia firmy, Walt, obok swojego brata Roya O. Disneya, postanowił zaryzykować to wszystko w nowej animowanej funkcji, pierwszej od Bambi. Ten hazard mógłby oznaczyć koniec studia animacji Disneya, gdyby się nie udało.

W tym krytycznym momencie Alice w Krainie Czarów, Peter Pan i Kopciuszek były w rozwoju, ale Kopciuszek został wybrany jako pierwszy projekt ze względu na podobieństwa do Królewny Śnieżki. Tori Cranner, menedżer zbiorów sztuki w Walt Disney Animation Research Library, podkreślił zrozumienie Walta w epoce powojennej potrzeby nadziei i radości: „Walt był bardzo dobry w odzwierciedleniu czasów, i myślę, że rozpoznał, czego Ameryka potrzebowała po wojnie i radości ... Kopciuszek był właściwym wyborem na ten moment”.

Opowieść o szmatach Kopciuszka i Disneya

Związek Walta Disneya z Kopciuszkiem sięga 1922 roku, kiedy wyprodukował Kopciuszek w Laugh-O-Gram Studios. Ta wczesna praca, zainspirowana opowieścią Charlesa Perraulta z 1697 roku, odzwierciedlała tematy dobrego kontra zła, prawdziwą miłość i realizację snów, głęboko rezonując z Waltem.

Pomimo niepowodzenia śmiech-o-gram, historia Kopciuszka pozostała znacząca dla Walta, ucieleśniając narrację szmat do bojowych, z którą się identyfikował. W Kopciuszku Disneya: tworzenie arcydzieła Walt opisał Kopciuszek jako praktyczny marzyciel: „Z drugiej strony Kopciuszek tutaj był bardziej praktyczny. Wierzyła w snach w porządku, ale wierzyła też, że coś o nich robi”.

Podróż Kopciuszka od trudności do triumfu odzwierciedlała własną ścieżkę Walta od skromnych początków do sukcesu. Jego próba ożywienia historii Kopciuszka w 1933 r. Jako głupia symfonia przekształciła się w film fabularny do 1938 roku, choć zajęło to dziesięć lat, aby zrealizować z powodu wyzwań wojennych.

Sukces Disneya z Kopciuszkiem wynikał z zdolności do poprawy globalnego uroku klasycznej opowieści. Eric Goldberg chwalił podejście Disneya: „Disney był tak dobry w braniu tych bajków, które były w pobliżu przez wiele, wiele lat i stawiając na nim własne ... co zrobił Disney, uczynił te historie powszechnie smaczne i przyjemne dla wszystkich odbiorców”.

Innowacje, takie jak zwierzęcy Zwierzęta Kopciuszka i komediowa, relatywna wróżka chrzestna dodała głębi i urok do historii. Kultowa scena transformacji, ożywiona przez legend Disneya Marc Davis i George Rowley, pozostaje najważniejszym wydarzeniem, a Tori Cranner zachwyca się kunsztem: „Po pierwsze, musisz pamiętać, że każdy z tych blasków był ręcznie wybity na każdej klatce, a następnie ręcznie malowany, który po prostu mi wierzył”.

Dodanie złamanej szklanej pantofli podkreślił agencję i siłę Kopciuszka, jak zauważył Goldberg: „Gdy macocha powoduje pęknięcie szklanego pantofla, Kopciuszek ma rozwiązanie, przedstawiając drugą, którą trzymała ... To taki potężny moment i sprytna historia, aby pokazać, jak silna i kontrolowana jest ona”.

Kopciuszek miał swoją premierę w Bostonie 15 lutego 1950 r. I osiągnęła szeroką wersję 4 marca tego roku. Jego sukces był natychmiastowy, zarabiając 7 milionów dolarów na budżet o wartości 2,2 miliona dolarów, stając się szóstym najwyższym filmem zarodkowym z 1950 r. I otrzymując trzy nominacje do nagrody akademii. Eric Goldberg zastanawiał się nad swoim wpływem: „Kiedy wyszedł Kopciuszek, wszyscy krytycy poszli:„ Och, to świetnie! Walt Disneya znowu na torze! ”... Po Kopciuszku Disney kontynuował opracowywanie filmów takich jak Peter Pan, Lady in the Tramp, Sleeping Beauty, 101 Dalmatians, Jungle Book i tyle więcej, i to wszystko dzięki Cinderella”.

75 lat później Magia Kopciuszka żyje

Siedemdziesiąt pięć lat, wpływ Kopciuszka trwa, widoczny w kultowych zamkach w Disney Parks i współczesnej klasyki studia. Becky Bresee, wiodący animator na Frozen 2 i Wish, podkreślił związek między Transformacją Kopciuszka i Elsy w Frozen: „Dziedzictwo Kopciuszka można szczególnie zobaczyć w iskrzy i wszystkie efekty otaczające sukienkę Elsy”.

Wkład dziewięciu starych mężczyzn i Mary Blair dodatkowo wzbogacił wpływ wizualny i narracyjny Kopciuszka. Jak elokwentnie stwierdził Eric Goldberg: „Myślę, że wielką rzeczą w Kopciuszku jest nadzieja ... daje ludziom nadzieję, że wszystko się ułoży, gdy będziesz miał wytrwałość, a kiedy jesteś silną osobą ... czy to nadzieja można się uświadomić, a marzenia mogą się spełnić, bez względu na to, o której godzinie żyjesz”.